Ontdekking HPU
Vanaf 1993 is bij het KEAC, uit eigen middelen, onderzoek verricht naar hemopyrrolurie. De bestaande literatuur werd geanalyseerd en er volgde uitgebreid klinisch onderzoek. Aan dit onderzoek werkten ruim vijfduizend patiënten mee, voornamelijk vrouwen die zich met gezondheidsklachten hadden gemeld bij het KEAC.
Dit onderzoek leidde in 2000 tot de ontdekking van HPU. De daadwerkelijke ‘boosdoener’ in de urine bleek namelijk niet de chemische verbinding kryptopyrrol, maar een complexe verbinding (‘hemopyrrollactam-complex’) gevormd uit afbraakproducten van Copro I en afbraakproducten van vitamine B6. In 1980 had de Amerikaanse onderzoeker A. Gorchein in het tijdschriftClinical Science al gesuggereerd dat het niet zou gaan om één enkelvoudige verbinding, maar om een complex. Exact twintig jaar later kon dit vermoeden door dr. Kamsteeg worden bevestigd en het complex worden geïdentificeerd.
Minstens even belangrijk, is de ontdekking dat HPU voornamelijk vrouwen aangaat. Volgens de schatting van het KEAC heeft minstens tien procent van de vrouwen HPU. Deze schatting is onder meer gebaseerd op een onderzoek dat is uitgevoerd in een sportcentrum. Aan honderd vrouwen werd gevraagd anoniem urine in te leveren. Nadat de urinemonsters waren getest, bleek bijna achttien procent positief te zijn.
Dit percentage klinkt overigens ernstiger dan het is. De ziekteverschijnselen treden meestal pas duidelijk naar voren als ook sprake is van veel stress en een verlaagd histamine-gehalte. Een lage histamine-spiegel, een indirect gevolg van onder meer zinkgebrek, speelt een sleutelrol bij de ontwikkeling van klachten. Histamine is een soort ‘weefselhormoon’ dat in het lichaam een belangrijke rol speelt. Eén van de functies is het bewaken van de doorlaatbaarheid van de bloedvaatwand, zodat bouwstoffen en zuurstof op de plaatsen kunnen komen waar ze nodig zijn.
Dat een lage histamine-spiegel tal van gezondheidsklachten kan veroorzaken, is in feite één van de meest opzienbarende vondsten binnen het KEAC. In het reguliere medisch circuit wordt namelijk alleen een verhoogd histamine-gehalte geassocieerd met ziekteverschijnselen. Dr. Kamsteeg heeft, in samenwerking met een Engelse kliniek, vastgesteld dat mensen met een histamine-afwijking altijd ‘histamine-gevoelig’ zijn. Deze gevoeligheid kan gepaard gaan met onder meer de volgende symptomen: vermoeidheidsklachten, hoofdpijn, migraine en allergieën.
Opmerkelijk is dat mensen met een (genetisch bepaalde) histamine-afwijking een verlengde tweede teen hebben; een zogenaamde Griekse voet. Tot nu toe is er geen verklaring gevonden voor dit vreemde fenomeen.
