Vastellen tekorten

Mineralenonderzoek is jarenlang een discussiepunt geweest. Mineralen komen in het lichaam vrijwel alleen in gebonden vorm voor. Om ze eenvoudig te kunnen bepalen vernietigen we deze structuren en bepalen vrije ionen. De hoeveelheid mineralen is ook in bepaalde gevallen binnen de cel vele malen hoger dan buiten de cel. Wanneer er bij de bloedafname veel cellen sneuvelen door te lange stuwing (moeilijk te prikken personen), of doordat de buis maar gedeeltelijk gevuld is, leidt dat tot mogelijk foute interpretaties. Ook ziekenhuizen die op een berg liggen, kennen een heel bijzonder probleem bij deze bepalingen, bij patiënten die in de zomer op de fiets naar de poli komen voor de bloedafname zijn de waarden veel hoger (beter). Veel bepalingen worden daarom in volbloed gedaan. Omdat sommige buizen sporen van mineralen kunnen bevatten, verdient het aanbeveling speciale mineralenbuizen te gebruiken met een blauwe stop. Wanneer men serum of plasma in kunststofbuizen overdoet dienen deze ook vrij te zijn van mineralen. Ook wordt vaak vergeten te vertellen dat men de inname van supplementen ruim vooraf moet stoppen voor het onderzoek.

Om de vele problemen te voorkomen wordt ook wel een aminozuuranalyse gedaan. Omdat mineralen voor bepaalde processen onontbeerlijk zijn zullen deze processen minder goed verlopen en zal het aminozuur dat moet worden omgezet verhoogd aanwezig zijn, terwijl het aminozuur waarin het moet worden omgezet juist verlaagd aanwezig is. Zo kan men vele tekorten gemakkelijk uit de analyse aflezen.

Vitamines

Vitamines hebben belangrijke functies in het lichaam en spelen een rol als cofactoren zoals vitamine B2 (FAD), vitamine B3 (NAD(P)) en vitamine B5 (Co-enzym A). De actieve vormen van vitamines hebben een veel sterkere werking dan het gewone vitamine zelf. Vitamines spelen bijvoorbeeld een rol bij de vorming van energie uit koolhydraten, bij de vorming van bindweefsel, maar ook bij de ontgifting. Een marginaal tekort van één specifiek vitamine zal ertoe leiden dat meerdere processen niet meer optimaal verlopen. Ook een marginaal tekort zal op den duur tot symptomen of ziekten leiden.

Veel vitamines gedragen zich als synergisten (elkaars werking versterken), een tekort van één specifiek vitamine zal de werking van een ander ook negatief beïnvloeden. Het aanvullen van vitaminen kan nieuwe tekorten oproepen. Langdurig geven van een hoge dosis vitamine B2 bij melkallergie, zal automatisch een tekort veroorzaken van vitamine B1 en B6. Dit is nog steeds een weinig bekend fenomeen.

Het bepalen van vitaminen wordt gedaan voor het vaststellen van tekorten in geval van ziekte. Ook worden vitamines bepaald om een goede gezondheid te behouden. Verder wordt onderzoek gedaan om het effect van een suppletie te onderzoeken.

Vitamine-onderzoek is jarenlang een discussiepunt geweest. Sommige vitaminen komen in het lichaam vrijwel alleen in gebonden vorm voor. Om ze eenvoudig te kunnen bepalen moeten we deze structuren vernietigen. De hoeveelheid vitamine en de vorm is ook in bepaalde gevallen binnen de cel anders of vele malen hoger dan buiten de cel. Wanneer er bij de bloedafname veel cellen sneuvelen door te lange stuwing (moeilijk te prikken personen), of doordat de buis maar gedeeltelijk gevuld is, leidt dat tot mogelijk foute interpretaties. Bepalingen worden daarom soms ook in de cel gedaan. Wanneer men serum of plasma in kunststofbuizen overdoet dienen deze geschikt te zijn voor alle vitamine-bepalingen. Ook wordt vaak vergeten te vertellen dat men de inname van vitaminen ruim vooraf moet stoppen voor het onderzoek. De interpretatie van vitaminen is moeilijk en hier worden vaak fouten gemaakt. Wanneer de omzetting vitamine B6 in de actieve vormen gestoord is, zoals bij HPU, kan bij iemand die helemaal geen vitaminen gebruikt de vitamine B6 waarde behoorlijk verhoogd zijn. Dit leidt vaker tot achterdocht, dan de juiste conclusie bij behandelaars.