Descripción
Achtergrond
Eiwitten zijn nodig voor de groei-, opbouw- en herstelprocessen van het lichaam. Ze zijn nodig voor het functioneren van de spieren en de huid en spelen een belangrijke rol bij de regulatie van de zuurgraad en de bloedstolling. Het lichaam kan de in de voeding aanwezige eiwitten niet gebruiken. Deze eiwitten worden daarom tijdens de vertering gesplitst in kleinere deeltjes, aminozuren genoemd.
Aminozuren zijn dus de bouwstenen van eiwitten. De mens heeft 22 verschillende aminozuren nodig voor het functioneren van het lichaam. Deze aminozuren worden onderverdeeld in de essentiële-, semi-essentiële- en niet-essentiële aminozuren. De acht essentiële aminozuren zijn de aminozuren die via de voeding moeten worden ingenomen (isoleucine, leucine, lysine, methionine, fenylalanine, threonine, tryptofaan en valine). De niet-essentiële aminozuren kunnen indien nodig in het lichaam worden gevormd uit andere aminozuren. Semi-essentiële aminozuren kunnen ook worden gevormd in het lichaam, maar onder bepaalde omstandigheden zal deze omzetting onvoldoende zijn. Tot deze groep behoren o.a. histidine, cysteïne en arginine. Ook valine wordt soms tot de semi-essentiële aminozuren gerekend.
Aminozuurprofiel
Met behulp van een aminozuurprofiel krijgt men op betrekkelijk eenvoudige wijze een goed inzicht in diverse stofwisselingsprocessen.
Stoornissen in het functioneren van bijvoorbeeld de lever, darmen en nieren kunnen opgespoord worden. Tevens krijgt men inzicht in eventueel voorkomende deficiënties, die tot storingen in de aminozuurstofwisseling leiden.
Uitvoering
Voor een betrouwbare aminozuuranalyse is een 24-uurs urine verzameling nodig. De urine wordt gedurende een dag verzameld in een urinecontainer, waaraan een conserveermiddel is toegevoegd. Van deze urine wordt een monster genomen dat opgestuurd wordt naar het laboratorium. Bij de uitslag van de aminozuuranalyse wordt een uitgebreide toelichting gedaan voor een juiste interpretatie van de test. De uitslag, met de toelichting, wordt zo spoedig mogelijk naar de arts en patiënt gezonden.
Wanneer een aminozuuranalyse?
Veel mensen hebben een verborgen stoornis in de biochemie, vooral in het aminozuurmetabolisme. Deze stoornissen kunnen tot diverse symptomen leiden. Ook kan het leiden tot een verhoogde kans op bepaalde ziekten, of spelen ze een secundaire rol bij een ziekteproces. Een voorbeeld hiervan is een remming van het methionine-metabolisme (heterozygoot of verborgen homocystinurie), die op den duur occlusieve vaatziekten veroorzaakt. Deze stoornis zou bij 0,5 – 1,4 % van de westerse bevolking voorkomen. Naast de toepassing als gezondheid check-up, dient een aminozuuranalyse overwogen te worden bij de volgende ziekten en symptomen:
– chronische vermoeidheid, die niet overgaat bij conventionele behandeling
– frequent hoofdpijn, migraine
– chronische maagdarmklachten of darmstoornissen
– intoleranties voor milieufactoren, voedsel of chemicaliën (MCS).
– frequent infecties en chronische ontstekingsprocessen.
– psychische klachten zoals depressiviteit, schizofrenie
– leerproblemen
– hyperactief gedrag
– ondervoeding, uitblijvende groei
– neurologische afwijkingen
– familiegeschiedenis met degeneratieve ziekten
Interpretaties aminozuuranalyse
De bloedwaarden van essentiële aminozuren reflecteren de voedselinname. Zijn er onvoldoende essentiële aminozuren, dan kan de eiwitopname onvoldoende zijn of de afbraak van eiwitten is slecht. Verder kunnen er stoornissen zijn die de doorlaatbaarheid van de darm beïnvloeden. Dit kan ook worden bepaald met een darmpermeabiliteitstest.
Identificatie
Gastrointestinale stoornissen zijn te ontdekken door de uitscheiding van citrulline, homocitrulline en gamma-aminoboterzuur te bestuderen. De nieren resorberen de aminozuren. Indien de nierfunctie vermindert zullen bepaalde aminozuren verhoogd in de urine uitgescheiden worden.
De omzettingen van bepaalde aminozuren uit essentiële aminozuren zijn afhankelijk van bepaalde vitamine en mineralen. Tekorten aan zink, magnesium, calcium, vitamine B1, B3, B6, foliumzuur en B12 kunnen gemakkelijk worden vastgesteld.
Ontstekingen veroorzaken een verlaagde utscheiding van bepaalde aminozuren.
Voor de tweede fase van de leverfunctie zijn zwavelhoudende aminozuren nodig. In de analyse kan vastgesteld worden of deze voldoende aanwezig zijn.
Het risico voor hart- en vaatziekten kan vastgesteld worden door het verloop van de biosyntheseweg van methionine naar taurine te bekijken. Een stuwing zal uiteindelijk een uitscheiding van homocystine veroorzaken.
Methyleringsstoornissen staan ook aan de basis van problemen met stresshantering, bloeddrukproblemen e.d. Verder kan depressiviteit bekeken worden door te letten op de verhouding serine-glycine, de waarden voor phenylalanine, tyrosine en tryptofaan. Ook slaapstoornissen kunnen aan verlaagde waarden ten grondslag liggen.
Ammonia intoxicatie veroorzaakt een verhoogde glutamine uitscheiding. Concentratiestoornissen en gedragsproblemen kunnen hierdoor veroorzaakt worden.
Tenslotte kunnen eventuele aangeboren stofwisselingsziekten ontdekt worden. Vele van deze ziekten kunnen zonder merkbare symptomen verlopen, maar bemoeilijken het herstel. Voor een goede interpretatie dient u een duidelijke omschrijving van uw klachten mee te zenden, indien mogelijk samen met laboratorium uitslagen die beschikbaar zijn.
